India is my cup of tea!

Het heeft even geduurd maar hier is mijn eerste verslag vanuit India!! Ik ben wel steeds gemakkelijk op Facebook geraakt maar op mijn blog, da's dus een ander verhaal. So far so good, maar laat me beginnen bij het begin...

DAG VAN VERTREK...
...ben ik nog een koffie en Triple X gaan drinken bij KingKongCoffee, dan naar de luchthaven vertrokken en alles verliep vlotjes. Mijn vlucht naar Doha had wel een half uur vertraging omdat een band verwisseld moest worden, maar heb in Doha toch vlot mijn vlucht naar Delhi gehaald. Tijdens de eerste vlucht zat ik naast een Waalse jongen die in zijn eentje naar Thailand ging... ik kon er niets aan doen maar de vooroordelen doemden meteen in mijn geest op :-). De dag erop kwam ik dan, met weer een uur vertraging, om iets voor negen 's morgens aan in Delhi. Gelukkig ben ik een goede slaper, dus ik heb bijna de hele tijd geslapen tijdens de twee vluchten.

DELHI
Een chauffeur van Namaskar hotel kwam me afhalen aan de luchthaven. Hij was slechtgezind omdat mijn vlucht een uur vertraging had en ik had zoiets van doe eens normaal, dat zal niet de eerste en niet de laatste keer zijn. Hij vroeg erg opdringerig en onvriendelijk naar een fooi, voor hij me aan het hotel wilde afzetten. Ik betaalde echter al extra aan het hotel om afgehaald te worden, hij was zo onvriendelijk en ik had met pas geld te wisselen alleen grote biljetten op zak, dus ik zei dat ik niet middenin die wijk mijn geld ging bovenhalen en dat ik in het hotel wel zou kijken. Ik weet hoe ik daarbij moet kijken om te laten zien dat hij me niet moet tegenspreken :-), wij dus naar het hotel en zoals ik al dacht, daarna droop hij af want het is niet verplicht om fooi te geven. Tsss!!! Dan had je maar vriendelijker moeten zijn, nah.
Eerst was het toch wel effe wennen aan de drukte, het vuil, het onbekende... en heel even, moet ik bekennen, dacht ik 'oh my God, waar ben ik aan begonnen??!!'. Maar iets daarna heb ik met het hotel, dat bekend staat om zijn goede prijzen voor rondreizen, een 12-daagse trip kunnen regelen met chauffeur waarbij ik alles kon zien wat op mijn lijstje stond. De dagen erna reis ik in mijn eentje verder. 's Avonds had ik gelukkig afgesproken met Prodeep Arya in de German Bakery, niet zover van het hotel. Gelukkig, daarmee bedoel ik dat ik wel moest het hotel uitkomen want het was toch wel intimiderend om daar als vrouw alleen rond te lopen... tot ik dat dus gewoon deed en het echt wel goed meeviel. Heb me een Indische SIM-kaart aangeschaft zodat ik meteen al mijn Indische Couch Surfing contacten kon smsen. Ondertussen ben ik heel blij met mijn Indisch nummer, ook om naar hotels te bellen of ze al volzet zijn etc. Erg handig! Wie zin heeft om eens een smsje te sturen, mijn Indisch gsm nummer is 0091-8130861412.
Prodeep zat blijkbaar bij een andere German Bakery, maar is dan naar degene gekomen waar ik zat (zijstraat Main Bazar, nabij Sam's Cafe). Grappig, dat klikte meteen, en we hebben daar uren zitten babbelen terwijl ik maar een uurtje wilde afspreken omdat ik toch wel moe was van de reis. Hij heeft een eigen muziekstudio en zingt voor Bollywoodfilms. Veel films in dat genre worden ook bij hem in de studio opgenomen (op vlak van geluid dan). We hebben het nog gehad over CouchSurfing, psychologie, spiritualism, meditatie, yoga en karma. Dat was echt interessant en het voelde ook alsof we vrienden gingen blijven. Als ik op het einde van mijn trip terug in Delhi ben, gaan we voice overs opnemen bij hem in de studio en we gaan naar een Bollywoodfilm kijken in de cinema. Cool! Met Suryansh Vats ben ik niet meer kunnen gaan shoppen, zoals afgesproken, maar we houden wel regelmatig contact via sms. Vanmorgen kreeg ik bijvoorbeeld een berichtje om me een fijne dag te wensen en dat ik voorzichtig moest zijn. Hoe leuk! Heb soms het gevoel dat ik hier met vrienden aan het smsen ben zoals thuis, grappig.
Verder heb ik al heel wat toffe plaatsen bezocht in Delhi: the India Gate (zalig daar in het gras gezeten, naast mij zaten allemaal schoolkinderen in hun uniformpjes, keischattig), Humayun's Tumb en de Qutub Minar.
Oh, en had ik al verteld dat ik nog net voor mijn vertrek de diagnose buikgriep heb gekregen van mijn huisarts? Kwestie van me voor te bereiden op de turista :-). Ondertussen is het gelukkig over denk ik, maar heb de eerste dagen hier in India maar weinig kunnen eten. Maar al bij al viel het gelukkig beter mee dan verwacht, oef!!

ONDERWEG
Onderweg naar Mandawa was ik mijn chauffeur Raj allerlei vragen aan het stellen over de Indische cultuur, het eten, de families... en toen zijn we zijn schoonbroer en diens gezin gaan bezoeken. Heb daar chapati met dal en rijst voorgeschoteld gekregen, keilekker, en de typische chai natuurlijk (heeeel lekker). Daar is de slaapkamer ook de eetruimte (had ik al op internet gelezen dat het gebruikelijk is, als je bij een Indisch gezin wordt uitgenodigd, dat je op hun bed eet). De schoonbroer en zijn volledig gesluierde vrouw (op het platteland zijn ze veel religieuzer nog, vandaar volgens Raj) hebben twee zoontjes en de jongste was echt zo'n vrolijk, guitig kereltje dat maar bleef op en af springen. Het andere zoontje was heel verlegen. Ik vroeg of ik foto's mocht maken en dat was geen probleem. Ze wilden graag met mij op de foto en de vrouw liet zelfs haar gezicht zien op de foto, het was echt wel een lieve en mooie vrouw maar ze sprak geen Engels. De schoonouders zaten in de keuken, de grootmoeder was net aan de oven (kuil in de grond) nog extra chapati's aan het bakken. Sjiek moment: de schoonvader durfde me niet goed aankijken mmaar toen ik vroeg of ik een foto van hem mocht maken, keek hij met een krachtige blik recht in de lens.

MANDAWA
Wauw, wat een pittoresk stadje. Het is echt wel de moeite om te bezoeken. Hele mooie haveli's, muurschilderingen, en ook leuke achtergrondverhalen die erbij horen. Krishna, mijn 16-jarige 'lokale gids' heeft me tijdens een wandeling doorheen Mandawa allerlei haveli's (mooi versierde koopmanshuizen) laten zien en uitgelegd waar bepaalde dieren voor staan. Zo zijn er drie belangrijke dieren voor Indiers: de olifant (staat voor good luck and prosperity, cf de god Ganesh met zinn twee vrouwen Good Luck en Prosperity), het paard (staat voor power) en de kameel (staat voor love, the heart). Ben vergeten te vragen waarom ze de koe overgeslagen hebben! :-)
Grappig: op straat gebaarde Krishna telkens of ik links of rechts op straat moest lopen, afhankelijk van waar een koe stond, zodat ik die niet zou storen en ik geen schop zou krijgen.
's Avonds was het zalig chillen op het dakterras van het Shekhawati hotel, wat een lekker weer! Ik heb echt het juiste moment uitgekozen om naar hier te komen, het is hier echt lenteweer: lekker warm maar niet te, met een zalig briesje zodat het aangenaam blijft. Zoooo fijn!!!!!

JAIPUR
Jaipur is... zeeeer druk. Ik weet nog niet echt wat ervan te denken. Heb vandaag een ayurvedische massage gekregen in de stijl van 'shirodhara': volledige lichaamsmassage en da worden je gezicht en haren nog 20 minuten overgoten met allerlei olien. Een tengere Indiase vrouw masseerde me alsof ze vijf handen tegelijk had en met een snelheid en hevigheid die ik haar niet gegeven had. Attack!!!! :-) Maar het deed wel goed, vooral dat laatste stuk met die verschillende soorten olie was echt heel fijn en ontspannend.
Vandaag was een beetje een off day, en wat doe je dan als vrouw? Juist ja, shopping therapy!! :-) heb hele toffe dingen gevonden, waaronder een verjaardagscadeau voor mijn moeder (die nu zaterdag verjaart). Ik ga het dus niet verklappen wat ik gekocht heb, surprise!!! De hotelkamer vanavond is echt vuil en vettig, de details ga ik je besparen, maar voor morgenavond heb ik een beter alternatief. Alle leuke hotels waren volzet omdat ze momenteel blijkbaar een film aan het opnemen zijn in Jaipur.
Ik had hier nog met iemand willen afspreken via CouchSurfing, maar die kerel was niet tof en vriendelijk zoals de rest, maar vooral opdringerig. Ik heb hem dan ook laten weten dat ik geen tijd heb om af te spreken. Hij reageerde korzelig, maar dat is nu eens echt niet mijn probleem. Ik beslis nog altijd zelf met wie ik wel of niet afspreek hier en als hij daar niet mee om kan en zelfs opdringerig blijft terwijl ik letterlijk heb gezegd 'you're being too pushy' (kan ik nog duidelijker zijn???), pech voor hem! Ik ben hier om vrienden te maken en toffe mensen te leren kennen, maar daar stopt het dan ook.

BORSTKANKER
Ondertussen heb ik contact gehad met Govind van Sambhali Trust en nu zaterdag ga ik er mijn workshop over borstkanker geven van 12-3pm. Ik had hen van thuis uit al mijn Engelstalige powerpointptresentatie doorgestuurd en ze waren er erg over te spreken. Eerst begin ik met een kennismakingsronde, waarbij ik de vrouwen ook vraag naar hun toekomstdromen, en dan start ik mrt een quiz over mythes en feiten over kanker en specifiek ook borstkanker. Dan leg ik kort uit wat borstkanker is, wat de risicofactoren zijn en hoe je zelf je borsten kan onderzoeken. Daarna vertel ik over het emotionele aspect voor de vrouwen (en mannen) met borstkanker in Belgie, en wil ik de vrouwen betrekken in een soort discussie over hoe zij denken over borstkanker, of ze mensen kennen die dat (gehad) hebben en hoe ze er dan zelf mee zijn omgegaan. Ook leg ik de rol uit van meditatie voor vrouwen mrt borstkanker in Belgie en wil ik wel eens weten hoe zij hierover denken... aansluitend passeert uitleg over ons onderzoek naar mindfulness bij hormoontherapie bij vrouwen met borstkanker de revue. Als afsluiter overloop ik de lijst met celebrities die ooit borstkanker gehad hebben (waaronder uiteraard ook bekende Indische vrouwen) en geef ik nog eens extra aan welke Indische vrouwen zich inzetten voor meer breast cancer awareness. Bring it on, ik ben er klaar voor!!! ;-)
In Mandawa werd ik nog opgebeld door dr. Sumeet Shah van BreastCancerIndia. Grappig: nu donderdag vertrekt hij... op skiverlof in het noorden van India. Hij vond het erg jammer dat we elkaar waarschijnlijk niet gingen ontmoeten. Zij zijn gesitueerd in Mumbai en daar geraakte ik niet tijdens deze trip. De zelfhulpgroepen in Delhi waren niet echt geneigd om af te spreken, ze hebben het blijkbaar erg druk en willen de weinige tijd die ze hebben vooral steken in het verder helpen van de mensen met borstkanker zelf. Heel erg begrijpelijk natuurlijk en uiteraard geen probleem!

ETEN EN DRINKEN
Eens zien,wat heb ik hier al allemaal uitgeprobeerd wat lekker is:
- sweet lassi (soort yoghurt/melkdrankje) - no ice of course :-)
- chai (Indische thee met gember, citroen en melk... klinkt gortig maar is echt heel lekker)
- black tea (volle, romige smaak, net alsof er melk bij zit maar dat is niet zo... voor zover ik weet toch)
- Indische koffie (is koffie met melk en... komijn denk ik?? Zeker omdat ik normaal gezien eigenlijk alleen graag stevige zwarte koffie drink, en deze koffie eigenlijk toch best ok was... ook weer een goed verhaal: waar heb je koffie met melk leren drinken? In India! En geloof het of niet, gewone (zwarte) koffie heb ik leren drinken tijdens mijn jaar in Venezuela! Waar ik ook een cursus Japans heb gevolgd in het Spaans en zo ben ik Spaans beginnen leren... ingewikkeld verhaal maar echt gebeurd)
- chapati met dal en rijst (soort plat gebakken brood met een linzensausje en witte rijst)
- thali (rijst met allerlei verschillende soorten sausjes)
- nan (cheese nan, garlic nan, butter nan) (soort brood)
- tandoori chicken

Niet lekker: salt lassi... bweurk!! Het deed me denken aan die keer dat ik klein was, lekker veel suiker over mijn yoghurt strooide,een grote hap nam en de suiker zout bleek te zijn... ik voel nog altijd de plof in mijn maag als ik daaraan terugdenk :-).

FOTOTOESTEL
Oh ja, dat was ook best grappig. In Mandawa had ik per ongeluk mijn fototoestel op de grond, in het zand, laten vallen (degenen die mij goed kennen weten dat mijn fijne motoriek niet geweldig scherp staat afgesteld, met andere woorden ik kan ontzettend onhandig zijn :-)). Niks aan de hand, tot ik 's avonds, toen ik op het terras in mijn reisdagboek aan het schrijven was en een avondfoto wilde nemen, merkte dat de lens niet meer wilde scherp stellen. Ik hoorde dat de lens blokkeerde vanbinnen en daardoor niet meer naar buiten kwam. De tweede dag in India, komt dat even goed uit! Vreemd genoeg bleef ik er heel rustig onder. Het is wat het is en die dingen kunnen nu eenmaal gebeuren. Misschien kon iemand mijn toestel repareren, in het ergste geval moest ik de dag erop een nieuw (goedkoop) toestel gaan halen maar ik had ten minste die dag supermooie foto's van de haveli's kunnen maken. Ik was best trots dat ik er gewoon het beste van maakte en legde me erbij neer. Iets daarna had ik gedaan met schrijven en dacht ik 'hm, waarschijnlijk zit er een stukje zand ergens tussen, waardoor alles blokkeert' (voor zover reikt mijn technische kennis binnen de fotografie :-))... 'ik ga er eens mee schudden'. Ik effe goed geschud met mijn fototoestel, totdat ik de lens een beetje hoorde heen en weer bewegen... en ja hoor, toestel werkte weer... en nog altijd!!! (Hout vasthouden.... ieww vies bed :-), ben dit in mijn hotelkamer op mijn tablet aan het schrijven om morgen online te zetten in een internet cafe... in gedachten hout vasthouden dan maar...) Solving problems Indian style!!!

WAT BEN IK BLIJ DAT IK DIT IN MIJN RUGZAK GESTOKEN HEB BIJ HET INPAKKEN:
- alcogel (tevoren nooit gebruikt en nu alcogel ik alsof mijn leven ervan afhangt... mijn maag toch alleszins ;-). Thanx Laetitia voor de tip om zeker voor en na het eten nog eens extra te alcogellen)
- katoenen slaapzak om in te slapen, leg ik gewoon over de vieze lakens (must have in India!!!)
- Havaianas (flipflops voor de leken :)) om te douchen en in de hotelkamer rond te lopen (en 's avonds voor als je hotel een dakterras heeft)
- geimpregneerd muskietennet (ik heb nog niet veel muggen gehoord of gezien maar hier zouden toch de modige malariamuggen rondvliegen... en eerlijk toegegeven, ik vind het wel iets hebben, mijn muskietennet ophangen aan de ventilator en eronder lekker gezellig nog wat in mijn reisdagboek schrijven en een muziekje luisteren voor het slapen gaan...) - voor wie zich afvraagt wat geimpregneerd is: het muskietennet is speciaal behandeld met een soort stof waardoor je toch niet gestoken kan worden als je bijvoorbeeld met je arm of been tegen het net aanligt... die stof zou de muggen nog eens extra afweren of zelfs dodelijk zijn voor hen.
- slotjes met code om mijn trekrugzak en dagrugzak af te sluiten... gewoon al voor het extra gevoel van veiligheid.
- de twee reisdagboeken die ik gekregen heb op mijn pre India dinner!!! Het grote boek gebruik ik echt als reisdagboek (en het staat al serieus volgeschreven... in de auto, bij het eten, bij een chai, in de hotelkamer... overal schrijf ik mijn ervaringen op), het andere als een soort travel guide met de leuke en minder leuke plekjes... handig voor achteraf! (Een zelfgefabriceerde Moleskine city / land guide zeg maar ;-).. Thanx Sil, Saar, Leen, Elke en Kristel!!)