VARANASI-DELHI
17/03/13, 6.30pm
Pfoeh, ik zweet. Het is broeierig warm en over een uur komt de ANVT G RATH Express (Delhi Anand Vihar T-Varanasi Garib Rath Express) aan. Heb net nog wat extra koekjes en een Pepsi gekocht, voor op de trein, en nog een lekkere chai gedronken. Man, dat heb ik gemist in de ashram, 's morgens en 's avonds een smakelijk kopje masala tea!
Door het slepen met mijn veel te zware grote rugzak (make note: bij een volgende reis slechts tot de helft vullen!) ben ik doodmoe. Al bij al word ik niet echt lastig gevallen... tot nu toe. Misschien komt dat omdat ik er mogelijk uit zie alsof ik iemand ga slaan :-) (voel me niet zo, maar ik weet dat ik soms zo kan kijken :-)).
7.30pm
Haaa, ik zit op de trein en deze keer in een fatsoenlijke wagon, wat een opluchting. Goed dat ik op de valreep nog de ketting en het extra slot gekocht heb, want mijn grote rugzak dien ik onder de onderste slaapbank te schuiven terwijl ik op de bovenste slaap. Een behulpzame jonge Indier wijst me waar ik mijn zak aan kan vastketenen en helpt me ook om dekens te huren voor de toch wel koude nacht met zo'n stevige airco (in Venezuela kennen ze daar ook wat van in de reisbussen). Ik wist zelfs niet dat dat mogelijk was, maar blijkbaar had ik dat van tevoren moeten reserveren, samen met mijn ticket. Voor een schamele 20 rupees krijg ik, dankzij mijn vriendelijke medereiziger, toch een set bestaande uit twee lakens waar ik dankbaar gebruik van maak... want het is echt ECHT koud in de wagon.
Wat een verschil qua sfeer en accomodatie, vergeleken met de vorige treinrit (die echt wel erg was :-)). Hier voel ik me meteen op mijn gemak en veilig. Het ergste is nog dat de vorige treinrit door een andere travel agent geboekt was, die me het driedubbele aanrekende want 'this was the only seat left, but don't worry, you sit in super deluxe class'. Ik ga zijn reisagentschap een mooie review bezorgen op TripAdvisor denk ik. Toch fijn, ik krijg een 'cadeautje', hij krijgt een 'cadeautje' terug ;-).
8.30pm
De netwerkproblemen met mijn Indische gsm zijn ein-de-lijk opgelost en lagen waarschijnlijk aan een verminderde bereikbaarheid in Varanasi. Ik ben dan ook terug volle bak aan het smsen met mijn Indische CouchSurfing buddies! De jongen tegenover me heeft hier een soort meeneemmaaltijd voor op de trein gekocht, met aardappelen, groenten en een paar chapati's en aan zijn stiekeme gesmak te horen is het smullen!!!
Nog even een 'embarassing moment' gehad trouwens: ik wilde mijn grote rugzak onder de slaapbank schuiven, maar hij paste niet in het vak. Wat bleek: ik moest het bovenste buitenvak leegmaken... en daar zaten net allerlei typische vrouwendingen in, zoals tampons in fel oranje gekleurde verpakking, .... en dan had ik alleen... een transparante plastic zak om alles in te doen. De twee Indische mannen tegenover me keken me serieus op de vingers terwijl ik de inhoud van dat buitenvak aan het overhevelen was in de plastic zak en ik *schaam* wist niet waar ik moest kijken.. Achteraf gezien vrij hilarisch, maar echt, ik heb nog nooit zo snel tampons in een zakje gesmeten en dan snel verstopt, zo goed als ik kon, in mijn overvolle rugzak... Maar dat lukte dan nog niet helemaal, want de rugzak zat echt propvol, dus piepte de plastic zak met een schemergloed van oranje verpakkingen schreeuwend om aandacht en duidelijk zichtbaar uit mijn rugzak... Yep, embarrassing moment! :-)
Ik had chocokoekjes bij en in het begin van de avond besloot ik daar mijn avond'maaltijd' van te maken. Ik vroeg mijn medepassagiers tegenover me of ze er ook eentje wilden hebben, maar dat was niet het geval. Iets later haalde de oudere man van de twee, met een fiere witte baard, huisgemaakte chapati's boven en hij had zowaar zelfs een porseleinen bordje bij van thuis. Hij vroeg of ik wat 'Indian bread' wilde, maar dat aanbod sloeg ik af (want dacht aan wat Adil me verteld had in Agra.. maar achteraf had ik wel spijt!).
Paulette van Luik belde me (ben haar tegengekomen in Udaipur), ze vroeg of ik ook nog in Varanasi was maar helaas... Daar kwam ik net van. Ze had nog geen hotel geboekt dus heb haar beide nummers van de ashram bezorgd, het nummer van Ganpati Guesthouse en heb haar getipt over de avondceremonie aan de Main Ghat, de burning ghats, de Golden Temple en uiteraard de Blue Lassi Shop. Daarna belde ik naar Suryansh van Delhi, om verder af te spreken voor de 20e, en omdat ik al even niets meer gehoord had. Blijkbaar had hij me verschillende keren tevergeefs proberen te bellen en smsen. Er was veel lawaai op de trein en de lijn was slecht, dus ik moest vrij luid praten en dat was vrij genant, want het was overduidelijk dat iedereen keihard aan het meeluisteren was.
Toen ik daarstraks op de trein aan het wachten was, was ik nog aan de praat geraakt met een koppel uit Spanje. Ze vonden het 'bewonderenswaardig' maar vooral ook akelig dat ik alleen door India reisde. Zij had veel last van het vele getoeter en was dus bijlange nog niet gewend aan het land, ze kreeg er tot nu toe vooral veel stress van.
18/03/13, 7am
Gooooeeeeeiemorgeeeenn!!! Heb keigoed geslapen, ondanks de ongemakkelijke, vrij harde slaapbank, mijn dagrugzak als wel heel hard hoofdkussen en de airco die pal naast me vrolijk en vooral hevig koude lucht rondblaast. Ik onderdruk de neiging om vrolijk iedereen 'good morning, namaste!!' te wensen als ik zie dat niet iedereen zo goed geslapen heeft als mij.
Gisterenavond was het even sukkelen om op de bovenste slaapbank te geraken (ik ben nogal onhandig en dat is, ja, nogal zacht uitgedrukt zeg maar :-)), maar de man op de bovenste slaapbank tegenover me reikte zijn hand om me naar boven te trekken. Je kan opzij 'opklimmen', zoals bij een stapelbed, maar eens op de eerste of tweede trede vond ik vanboven niets om me aan vast te houden, daar zat het probleem namelijk.
9.15am
Heb nog wat kunnen slapen. We werden vannacht regelmatig geentertaind door een Indisch huilebalkje dat (denk ik) ziek is. Je hoorde hoe haar ouders haar telkens probeerden te sussen en wat met haar gingen rondwandelen als het geschrei te erg werd.
Wist je trouwens dat ik de laatste tijd steeds meer in blogtaal begin te denken? Is echt grappig soms. Zo was ik in Fatephur Sikri naar de uitgang aan het wandelen, ik zag een mooi uitzicht en in plaats van te denken 'oh, mooi,' dacht ik automatisch 'een betoverend vergezicht doemde uit het niets op'. Huh?! :-)
Iedereen is ongeveer wakker in onze wagon, op een paar slaapkopjes na, en zit nog op zijn eigen slaapbank te smsen, muziek te luisteren, te lezen, naar buiten te kijken of gewoon stiekem nog wat te soezen. Het ruikt opeens enorm lekker en een man komt rond met een grote kom dampende rijst om te verkopen als ontbijt. Daarna volgen al snel de koffieman, chaiman, ... Alles is voorhanden om de dag zo goed mogelijk te starten.
Net even aan twee mensen gevraagd wanneer we arriveren in Delhi, dat zou over een uur zijn, dus tegen 10.30am. Ik neem nog een kopje verse chai in een kartonnen wegwerpbekertje van de chaiman die net weer voorbij komt. Je krijgt een mengeling van melk en gekookt water in het bekertje, en er zit nog een theezakje in met zwarte theekruiden. Gewoon even mengen en hoppa, masala tea voor de reiziger (dit smaakt natuurlijk niet zo lekker als de chai op straat, maar is best wel te pruimen).
Om 11.15am komen we aan in Delhi, daar neem ik de metro naar New Delhi Railway Station waar mijn volgende trein op me staat te wachten om 2pm. Tussendoor probeer ik nog met Arum Singh van CouchSurfing af te spreken voor een quick lunch, maar tegen de tijd dat we elkaar eindelijk gevonden hebben in New Delhi station moet ik alweer vertrekken voor de trein richting Amritsar :-). Heb hierdoor weer niet fatsoenlijk kunnen eten, dus haal nog snel een mangosapje uit en ja... het enige wat veilig is om te eten, want de rest ziet er niet vers uit: koekjes. Ik zal blij zijn als ik terug wat rijst en groenten binnenkrijg!
DELHI-AMRITSAR
2pm
Haaa, ik zit op de trein richting Amritsar. Moet ondertussen zeeer dringend naar toilet maar de toiletten in de wagon zijn Indisch (cf Franse toiletten), sluiten niet goed af (deur) en zien er niet echt uitnodigend uit (het is gelukkig wel opgedroogd vuil). Gelukkig heb ik bij de Kariboe nog een soort noodtoilet voor vrouwen uitgehaald, weet niet goed hoe je het noemt maar het is een gesofisticeerde versie van Humo's plastuit met een opvangzakje zeg maar :-). Ben ik blij dat ik dat bijheb! Er is geen reservoir verbonden aan het toilet, alles wat je door dat gat in de vloer uitgooit komt rechtstreeks buiten op de sporen. Lekker :-). En ok, volgens mij ben ik hier veel te gedetailleerd aan het vertellen dus hmm, ander onderwerp maar?
Ik proef van de 'India's Spicy Masala' chips van Lay's en wow, die is echt wel pikant. Goed dat het mangosapje terug wat verzacht. De sfeer in de trein is nu weer helemaal anders, terug een beetje grimmiger. De wagon is ook een stuk vuiler dan bij de vorige treinrit naar Delhi, op een gegeven moment zie je ook een kakkerlak op wandel. Toch zijn de mensen wel vriendelijk. Ik herlaad mijn gsm aan een van de stopcontacten en begin aan mijn update van de reisblog op mijn tablet. De man tegenover me vraagt af en toe iets, waar ik vandaan ben, of ik iets typisch over mijn land kan vertellen, ... Hij werkt voor het leger. Iets later is hij voor de zoveelste keer aan het bellen met zijn gsm, maar deze keer hoor ik precies een vrouwenstem en ook zijn toon is anders, zachter en gevooisder. Op een gegeven moment begint hij heel stil te praten en houdt hij zijn hand voor zijn mond. Het is echt duidelijk dat hier stiekem heel wat dirty talk aan het gebeuren is, oh boy :-), echt wel grappig. Vetlapje komt niet helemaal mee tot Amritsar maar stapt eerder af.
ANEKDOTES
* Soms hoor je 'hello', dan kijk je op en blijkt dat iemand met zijn gsm aan het bellen is en het dus niet tegen jou had :-). Hier worden nogal veel Engelse woorden gebruikt.
* Typisch gesprekje de afgelopen weken:
'Where are you from?'
'I'm from Belgium.'
'Bredzjia?'
'Belgium.'
'Oh, yes, Brazil!'
:-)
* Iemand die je uit het niets aanspreekt:
'Hello, what's your name?'
(Ik, verrast) 'Eh.. Nathalie'
'Oh, hello Enatalie'.
:-)
* De Indische kleren zijn gemaakt van dunne stofjes, dus telkens als ik te snel op de grond ga zitten in kleermakerszit... scheurt mijn broek! Nu dus weeral, en heb het helemaal niet door tot ik buiten aan New Delhi Railway Station op Arun zit te wachten en plots naar beneden kijk... en ik mijn undies door een gat in mijn broek uit zie piepen. Oh no! Typisch ik weer ;-).
WEETJES
* Als je je Indisch gsm-nummer wilt herladen, geef je cash geld aan iemand van een telefoonwinkeltje of aan een travel agent, en zij zetten dan geld dan op je kaart.
* Naast elk stopcontact vind je hier een aan/uit knopje dat er hetzelfde uitziet als de lichtschakelaars. Je kan het stopcontact dus aan- of uitzetten.
__
Wat later op de trein doe ik een pakje butter cookies open en ik vraag aan de medereizigers of ze er ook eentje willen hebben. De oudere, Indische dame die naast me op de slaapbank zit schudt nee en brabbelt iets in het Hindi waar ik niets van begrijp. Misschien zei ze wel 'nee dankje, ik moet op mijn lijn letten' of zo ;-). Iets later is ze helemaal uitgelaten in de weer met haar kleindochtertje, dat haar (schoon?)dochter op haar schoot is komen plaatsen en het is een hele drukte van Indische 'kiele kiele' en 'koochie woochie'. Best grappig. De dochter kijkt ondertussen wat verveeld uit het raam naar buiten. Wanneer het kleine meisje onrustiger wordt, neemt ze haar weer over en gaat ze er een stukje mee rondwandelen.
Ondertussen komen verschillende venters voorbij en je hoort afwisselend 'Chai! Chai!', 'Coffee! Coffee!', 'Omelette bread! Bread omelette!' en 'Byriani! Byriani!'. Een man komt alle dekens, kussens en lakens ophalen, gooit ze allemaal op een slaapbank en begint ze vervolgens op te vouwen. Eens als ze allemaal opgeplooid zijn, bindt hij ze samen in een grote doek en draagt hij die naar de opbergruimte in de gang. Ondertussen houden twee jonge Indische mannen me nauwlettend in de gaten terwijl ze honderduit met elkaar aan het babbelen zijn. Gelukkig zijn ze wel zo vriendelijk om me ook erop te wijzen dat we plots, twintig minuten eerder dan voorzien, ... aangekomen zijn in Amritsar!!
17/03/13, 6.30pm
Pfoeh, ik zweet. Het is broeierig warm en over een uur komt de ANVT G RATH Express (Delhi Anand Vihar T-Varanasi Garib Rath Express) aan. Heb net nog wat extra koekjes en een Pepsi gekocht, voor op de trein, en nog een lekkere chai gedronken. Man, dat heb ik gemist in de ashram, 's morgens en 's avonds een smakelijk kopje masala tea!
Door het slepen met mijn veel te zware grote rugzak (make note: bij een volgende reis slechts tot de helft vullen!) ben ik doodmoe. Al bij al word ik niet echt lastig gevallen... tot nu toe. Misschien komt dat omdat ik er mogelijk uit zie alsof ik iemand ga slaan :-) (voel me niet zo, maar ik weet dat ik soms zo kan kijken :-)).
7.30pm
Haaa, ik zit op de trein en deze keer in een fatsoenlijke wagon, wat een opluchting. Goed dat ik op de valreep nog de ketting en het extra slot gekocht heb, want mijn grote rugzak dien ik onder de onderste slaapbank te schuiven terwijl ik op de bovenste slaap. Een behulpzame jonge Indier wijst me waar ik mijn zak aan kan vastketenen en helpt me ook om dekens te huren voor de toch wel koude nacht met zo'n stevige airco (in Venezuela kennen ze daar ook wat van in de reisbussen). Ik wist zelfs niet dat dat mogelijk was, maar blijkbaar had ik dat van tevoren moeten reserveren, samen met mijn ticket. Voor een schamele 20 rupees krijg ik, dankzij mijn vriendelijke medereiziger, toch een set bestaande uit twee lakens waar ik dankbaar gebruik van maak... want het is echt ECHT koud in de wagon.
Wat een verschil qua sfeer en accomodatie, vergeleken met de vorige treinrit (die echt wel erg was :-)). Hier voel ik me meteen op mijn gemak en veilig. Het ergste is nog dat de vorige treinrit door een andere travel agent geboekt was, die me het driedubbele aanrekende want 'this was the only seat left, but don't worry, you sit in super deluxe class'. Ik ga zijn reisagentschap een mooie review bezorgen op TripAdvisor denk ik. Toch fijn, ik krijg een 'cadeautje', hij krijgt een 'cadeautje' terug ;-).
8.30pm
De netwerkproblemen met mijn Indische gsm zijn ein-de-lijk opgelost en lagen waarschijnlijk aan een verminderde bereikbaarheid in Varanasi. Ik ben dan ook terug volle bak aan het smsen met mijn Indische CouchSurfing buddies! De jongen tegenover me heeft hier een soort meeneemmaaltijd voor op de trein gekocht, met aardappelen, groenten en een paar chapati's en aan zijn stiekeme gesmak te horen is het smullen!!!
Nog even een 'embarassing moment' gehad trouwens: ik wilde mijn grote rugzak onder de slaapbank schuiven, maar hij paste niet in het vak. Wat bleek: ik moest het bovenste buitenvak leegmaken... en daar zaten net allerlei typische vrouwendingen in, zoals tampons in fel oranje gekleurde verpakking, .... en dan had ik alleen... een transparante plastic zak om alles in te doen. De twee Indische mannen tegenover me keken me serieus op de vingers terwijl ik de inhoud van dat buitenvak aan het overhevelen was in de plastic zak en ik *schaam* wist niet waar ik moest kijken.. Achteraf gezien vrij hilarisch, maar echt, ik heb nog nooit zo snel tampons in een zakje gesmeten en dan snel verstopt, zo goed als ik kon, in mijn overvolle rugzak... Maar dat lukte dan nog niet helemaal, want de rugzak zat echt propvol, dus piepte de plastic zak met een schemergloed van oranje verpakkingen schreeuwend om aandacht en duidelijk zichtbaar uit mijn rugzak... Yep, embarrassing moment! :-)
Ik had chocokoekjes bij en in het begin van de avond besloot ik daar mijn avond'maaltijd' van te maken. Ik vroeg mijn medepassagiers tegenover me of ze er ook eentje wilden hebben, maar dat was niet het geval. Iets later haalde de oudere man van de twee, met een fiere witte baard, huisgemaakte chapati's boven en hij had zowaar zelfs een porseleinen bordje bij van thuis. Hij vroeg of ik wat 'Indian bread' wilde, maar dat aanbod sloeg ik af (want dacht aan wat Adil me verteld had in Agra.. maar achteraf had ik wel spijt!).
Paulette van Luik belde me (ben haar tegengekomen in Udaipur), ze vroeg of ik ook nog in Varanasi was maar helaas... Daar kwam ik net van. Ze had nog geen hotel geboekt dus heb haar beide nummers van de ashram bezorgd, het nummer van Ganpati Guesthouse en heb haar getipt over de avondceremonie aan de Main Ghat, de burning ghats, de Golden Temple en uiteraard de Blue Lassi Shop. Daarna belde ik naar Suryansh van Delhi, om verder af te spreken voor de 20e, en omdat ik al even niets meer gehoord had. Blijkbaar had hij me verschillende keren tevergeefs proberen te bellen en smsen. Er was veel lawaai op de trein en de lijn was slecht, dus ik moest vrij luid praten en dat was vrij genant, want het was overduidelijk dat iedereen keihard aan het meeluisteren was.
Toen ik daarstraks op de trein aan het wachten was, was ik nog aan de praat geraakt met een koppel uit Spanje. Ze vonden het 'bewonderenswaardig' maar vooral ook akelig dat ik alleen door India reisde. Zij had veel last van het vele getoeter en was dus bijlange nog niet gewend aan het land, ze kreeg er tot nu toe vooral veel stress van.
18/03/13, 7am
Gooooeeeeeiemorgeeeenn!!! Heb keigoed geslapen, ondanks de ongemakkelijke, vrij harde slaapbank, mijn dagrugzak als wel heel hard hoofdkussen en de airco die pal naast me vrolijk en vooral hevig koude lucht rondblaast. Ik onderdruk de neiging om vrolijk iedereen 'good morning, namaste!!' te wensen als ik zie dat niet iedereen zo goed geslapen heeft als mij.
Gisterenavond was het even sukkelen om op de bovenste slaapbank te geraken (ik ben nogal onhandig en dat is, ja, nogal zacht uitgedrukt zeg maar :-)), maar de man op de bovenste slaapbank tegenover me reikte zijn hand om me naar boven te trekken. Je kan opzij 'opklimmen', zoals bij een stapelbed, maar eens op de eerste of tweede trede vond ik vanboven niets om me aan vast te houden, daar zat het probleem namelijk.
9.15am
Heb nog wat kunnen slapen. We werden vannacht regelmatig geentertaind door een Indisch huilebalkje dat (denk ik) ziek is. Je hoorde hoe haar ouders haar telkens probeerden te sussen en wat met haar gingen rondwandelen als het geschrei te erg werd.
Wist je trouwens dat ik de laatste tijd steeds meer in blogtaal begin te denken? Is echt grappig soms. Zo was ik in Fatephur Sikri naar de uitgang aan het wandelen, ik zag een mooi uitzicht en in plaats van te denken 'oh, mooi,' dacht ik automatisch 'een betoverend vergezicht doemde uit het niets op'. Huh?! :-)
Iedereen is ongeveer wakker in onze wagon, op een paar slaapkopjes na, en zit nog op zijn eigen slaapbank te smsen, muziek te luisteren, te lezen, naar buiten te kijken of gewoon stiekem nog wat te soezen. Het ruikt opeens enorm lekker en een man komt rond met een grote kom dampende rijst om te verkopen als ontbijt. Daarna volgen al snel de koffieman, chaiman, ... Alles is voorhanden om de dag zo goed mogelijk te starten.
Net even aan twee mensen gevraagd wanneer we arriveren in Delhi, dat zou over een uur zijn, dus tegen 10.30am. Ik neem nog een kopje verse chai in een kartonnen wegwerpbekertje van de chaiman die net weer voorbij komt. Je krijgt een mengeling van melk en gekookt water in het bekertje, en er zit nog een theezakje in met zwarte theekruiden. Gewoon even mengen en hoppa, masala tea voor de reiziger (dit smaakt natuurlijk niet zo lekker als de chai op straat, maar is best wel te pruimen).
Om 11.15am komen we aan in Delhi, daar neem ik de metro naar New Delhi Railway Station waar mijn volgende trein op me staat te wachten om 2pm. Tussendoor probeer ik nog met Arum Singh van CouchSurfing af te spreken voor een quick lunch, maar tegen de tijd dat we elkaar eindelijk gevonden hebben in New Delhi station moet ik alweer vertrekken voor de trein richting Amritsar :-). Heb hierdoor weer niet fatsoenlijk kunnen eten, dus haal nog snel een mangosapje uit en ja... het enige wat veilig is om te eten, want de rest ziet er niet vers uit: koekjes. Ik zal blij zijn als ik terug wat rijst en groenten binnenkrijg!
DELHI-AMRITSAR
2pm
Haaa, ik zit op de trein richting Amritsar. Moet ondertussen zeeer dringend naar toilet maar de toiletten in de wagon zijn Indisch (cf Franse toiletten), sluiten niet goed af (deur) en zien er niet echt uitnodigend uit (het is gelukkig wel opgedroogd vuil). Gelukkig heb ik bij de Kariboe nog een soort noodtoilet voor vrouwen uitgehaald, weet niet goed hoe je het noemt maar het is een gesofisticeerde versie van Humo's plastuit met een opvangzakje zeg maar :-). Ben ik blij dat ik dat bijheb! Er is geen reservoir verbonden aan het toilet, alles wat je door dat gat in de vloer uitgooit komt rechtstreeks buiten op de sporen. Lekker :-). En ok, volgens mij ben ik hier veel te gedetailleerd aan het vertellen dus hmm, ander onderwerp maar?
Ik proef van de 'India's Spicy Masala' chips van Lay's en wow, die is echt wel pikant. Goed dat het mangosapje terug wat verzacht. De sfeer in de trein is nu weer helemaal anders, terug een beetje grimmiger. De wagon is ook een stuk vuiler dan bij de vorige treinrit naar Delhi, op een gegeven moment zie je ook een kakkerlak op wandel. Toch zijn de mensen wel vriendelijk. Ik herlaad mijn gsm aan een van de stopcontacten en begin aan mijn update van de reisblog op mijn tablet. De man tegenover me vraagt af en toe iets, waar ik vandaan ben, of ik iets typisch over mijn land kan vertellen, ... Hij werkt voor het leger. Iets later is hij voor de zoveelste keer aan het bellen met zijn gsm, maar deze keer hoor ik precies een vrouwenstem en ook zijn toon is anders, zachter en gevooisder. Op een gegeven moment begint hij heel stil te praten en houdt hij zijn hand voor zijn mond. Het is echt duidelijk dat hier stiekem heel wat dirty talk aan het gebeuren is, oh boy :-), echt wel grappig. Vetlapje komt niet helemaal mee tot Amritsar maar stapt eerder af.
ANEKDOTES
* Soms hoor je 'hello', dan kijk je op en blijkt dat iemand met zijn gsm aan het bellen is en het dus niet tegen jou had :-). Hier worden nogal veel Engelse woorden gebruikt.
* Typisch gesprekje de afgelopen weken:
'Where are you from?'
'I'm from Belgium.'
'Bredzjia?'
'Belgium.'
'Oh, yes, Brazil!'
:-)
* Iemand die je uit het niets aanspreekt:
'Hello, what's your name?'
(Ik, verrast) 'Eh.. Nathalie'
'Oh, hello Enatalie'.
:-)
* De Indische kleren zijn gemaakt van dunne stofjes, dus telkens als ik te snel op de grond ga zitten in kleermakerszit... scheurt mijn broek! Nu dus weeral, en heb het helemaal niet door tot ik buiten aan New Delhi Railway Station op Arun zit te wachten en plots naar beneden kijk... en ik mijn undies door een gat in mijn broek uit zie piepen. Oh no! Typisch ik weer ;-).
WEETJES
* Als je je Indisch gsm-nummer wilt herladen, geef je cash geld aan iemand van een telefoonwinkeltje of aan een travel agent, en zij zetten dan geld dan op je kaart.
* Naast elk stopcontact vind je hier een aan/uit knopje dat er hetzelfde uitziet als de lichtschakelaars. Je kan het stopcontact dus aan- of uitzetten.
__
Wat later op de trein doe ik een pakje butter cookies open en ik vraag aan de medereizigers of ze er ook eentje willen hebben. De oudere, Indische dame die naast me op de slaapbank zit schudt nee en brabbelt iets in het Hindi waar ik niets van begrijp. Misschien zei ze wel 'nee dankje, ik moet op mijn lijn letten' of zo ;-). Iets later is ze helemaal uitgelaten in de weer met haar kleindochtertje, dat haar (schoon?)dochter op haar schoot is komen plaatsen en het is een hele drukte van Indische 'kiele kiele' en 'koochie woochie'. Best grappig. De dochter kijkt ondertussen wat verveeld uit het raam naar buiten. Wanneer het kleine meisje onrustiger wordt, neemt ze haar weer over en gaat ze er een stukje mee rondwandelen.
Ondertussen komen verschillende venters voorbij en je hoort afwisselend 'Chai! Chai!', 'Coffee! Coffee!', 'Omelette bread! Bread omelette!' en 'Byriani! Byriani!'. Een man komt alle dekens, kussens en lakens ophalen, gooit ze allemaal op een slaapbank en begint ze vervolgens op te vouwen. Eens als ze allemaal opgeplooid zijn, bindt hij ze samen in een grote doek en draagt hij die naar de opbergruimte in de gang. Ondertussen houden twee jonge Indische mannen me nauwlettend in de gaten terwijl ze honderduit met elkaar aan het babbelen zijn. Gelukkig zijn ze wel zo vriendelijk om me ook erop te wijzen dat we plots, twintig minuten eerder dan voorzien, ... aangekomen zijn in Amritsar!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten