Op naar
Agra! Een rit van vijf uur, vanuit Jaipur, dus vandaag rest er nog tijd om,
onderweg naar Agra, Fatehpur Sikri te bezoeken, in Agra zelf een ticket te
kopen voor de night bus morgen van Agra naar Varanasi en af te spreken met
meditatieman Adil van CouchSurfing. En dan morgenvroeg, bij het ochtendgloren,
is het tijd om eindelijk de Taj Mahal, hier uitgesproken als 'tazj mahel' met
de 'e' van het Franse 'elle', te bezoeken samen met het Rode Fort!
Gisterenavond nog een lang gesprek gehad met Jagdish Singh, hoteleigenaar van Mahar Haveli. Hij verdient 15,000 rupees per maand (is ongeveer 250 euro) wat echt wel weinig is als je ziet hoe duur het leven hier is. Daarom verdient hij daarnaast bij als driver en hij toont heel fier zijn auto waarmee hij regelmatig toeristen rondrijdt.
Op Shiva Day werd blijkbaar een speciale soort lassi geserveerd, van melk, room, cashew noten en een langzaam werkende soort alcohol. Ik heb het eens mogen proeven (Shiva Day was ondertussen alweer gepasseerd) maar vond het niet echt uitgesproken van smaak. Zelfs de cashew nuts proefde je er niet in.
LEGENDE VAN DE TAJ MAHAL
De Taj Mahal werd gebouwd van 1631 tot 1653 door keizer Shah Jahan ter ere van zijn geliefde, overleden vrouw Mumtaz Mahal. Toen zijn beeldschone levensgezellin kwam te overlijden, was Shah Jahan ontroostbaar. Hij wou een monument laten bouwen dat zo speciaal en uitzonderlijk was dat je bijna kon voelen welk intens verdriet en diepgaande liefde hierachter zat. Verschillende Indische architecten passeerden de revue met ideeen, maar geen enkele voldeed aan de verwachtingen van de keizer. Uiteindelijk ontbood hij de op dat moment allerberoemdste Perzische architect... en liet diens verloofde ombrengen zodat deze het verdriet van de keizer begreep en van daaruit de Taj Mahal kon ontwerpen. Duizenden ambachtslui werkten tweeentwintig jaar lang aan het gebouw dat nog steeds een van de meest bekende monumenten is ter wereld.
Gisterenavond nog een lang gesprek gehad met Jagdish Singh, hoteleigenaar van Mahar Haveli. Hij verdient 15,000 rupees per maand (is ongeveer 250 euro) wat echt wel weinig is als je ziet hoe duur het leven hier is. Daarom verdient hij daarnaast bij als driver en hij toont heel fier zijn auto waarmee hij regelmatig toeristen rondrijdt.
Op Shiva Day werd blijkbaar een speciale soort lassi geserveerd, van melk, room, cashew noten en een langzaam werkende soort alcohol. Ik heb het eens mogen proeven (Shiva Day was ondertussen alweer gepasseerd) maar vond het niet echt uitgesproken van smaak. Zelfs de cashew nuts proefde je er niet in.
LEGENDE VAN DE TAJ MAHAL
De Taj Mahal werd gebouwd van 1631 tot 1653 door keizer Shah Jahan ter ere van zijn geliefde, overleden vrouw Mumtaz Mahal. Toen zijn beeldschone levensgezellin kwam te overlijden, was Shah Jahan ontroostbaar. Hij wou een monument laten bouwen dat zo speciaal en uitzonderlijk was dat je bijna kon voelen welk intens verdriet en diepgaande liefde hierachter zat. Verschillende Indische architecten passeerden de revue met ideeen, maar geen enkele voldeed aan de verwachtingen van de keizer. Uiteindelijk ontbood hij de op dat moment allerberoemdste Perzische architect... en liet diens verloofde ombrengen zodat deze het verdriet van de keizer begreep en van daaruit de Taj Mahal kon ontwerpen. Duizenden ambachtslui werkten tweeentwintig jaar lang aan het gebouw dat nog steeds een van de meest bekende monumenten is ter wereld.
Volgens Adil is de Taj Mahal niet gebouwd ter ere van
Mumtaz, maar uit liefde voor alle mensen in het universum. Versie drie, in de
Trotter, is dat het gewoon gebouwd is om te laten zien hoeveel geld en macht de
toenmalige heerser had. Tja, ik vind dat eerste verhaal toch het leukste
eigenlijk ;-).
WIST JE DAT:
- de vier minaretten rond de centrale koepel van de Taj Mahal lichtjes naar buiten neigen, zodat ze bij een aardbeving naar buiten zouden vallen en niet in de richting van het graf?
- de Taj Mahal opgebouwd is vanuit symmetrie, behalve de laatste verbouwingen omdat de zoon van Shah Jahan (Aurangzeb) geen zin had om zijn geld te steken in het verder zetten van dit project van zijn vader?
- hierdoor keizer Shah Jahan naast zijn geliefde Mumtaz begraven werd in plaats van in een tweede mausoleum recht tegenover de Taj Mahal, dat nog gebouwd moest worden?
- zoon Aurangzeb zijn vader Shah Jahan gevangen liet zetten in het Rode Fort om zelf het keizerrijk te kunnen overnemen? Acht jaar lang, tot aan zijn dood, kon Shah Jahan het betoverende Taj Mahal, gewijd aan zijn geliefde echtgenote, bekijken vanuit een raam van het Rode Fort, tijdens zijn gevangenschap.
WIST JE DAT:
- de vier minaretten rond de centrale koepel van de Taj Mahal lichtjes naar buiten neigen, zodat ze bij een aardbeving naar buiten zouden vallen en niet in de richting van het graf?
- de Taj Mahal opgebouwd is vanuit symmetrie, behalve de laatste verbouwingen omdat de zoon van Shah Jahan (Aurangzeb) geen zin had om zijn geld te steken in het verder zetten van dit project van zijn vader?
- hierdoor keizer Shah Jahan naast zijn geliefde Mumtaz begraven werd in plaats van in een tweede mausoleum recht tegenover de Taj Mahal, dat nog gebouwd moest worden?
- zoon Aurangzeb zijn vader Shah Jahan gevangen liet zetten in het Rode Fort om zelf het keizerrijk te kunnen overnemen? Acht jaar lang, tot aan zijn dood, kon Shah Jahan het betoverende Taj Mahal, gewijd aan zijn geliefde echtgenote, bekijken vanuit een raam van het Rode Fort, tijdens zijn gevangenschap.
- de Taj
Mahal de duurste bezienswaardigheid van heel India is met een inkom van
750 rupees (200 voor Indiers)?
BYE BYE
RAJ
Raj wil zich duidelijk al een dag eerder dan gepland en afgesproken ontdoen van zijn verantwoordelijkheid als chauffeur. Op een gegeven moment vraagt hij of hij vandaag al naar Delhi kan vertrekken, dan is hij een dag extra thuis voor zijn volgende tour begint. De bezienswaardigheden hier in Agra zijn toch allemaal op wandelafstand dus ik heb hem in feite niet meer nodig, behalve dan om me morgenavond aan het treinstation af te zetten. Ik heb er een dubbel gevoel bij, ergens gun ik hem natuurlijk de extra dag bij zijn gezin maar anderzijds was ik er mentaal nog niet op voorbereid om nu al helemaal in mijn eentje deze reis verder te zetten. Ik besluit hem te laten gaan, maar voel me behoorlijk achtergelaten en heb even een serieus dipmoment in mijn hotelkamer. Je moet weten, Agra komt erg intimiderend over omdat het hier ont-zet-tend toeristisch is. Op straat zijn mensen nog veel opdringeriger dan elders, en 'no' betekent hier blijkbaar 'ja misschien wel, als je maar voldoende aandringt' :-). De neiging is dan ook groot om me hier op te sluiten in mijn hotelkamer tot morgenvroeg! Ik sms met Adil Khan, die ik heb leren kennen via Couch Surfing, en we spreken toch af voor vanavond om samen ergens te gaan eten. We hebben afgesproken om 7pm en jawel, om 7.01pm krijg ik een smsje dat hij buiten staat te wachten (met andere woorden 'waar blijf je?'). Oh jee, die stipte Indiers in combinatie met Nathalie 'academisch kwartiertje is my middle name' Cardinaels, ik merkte ook al bij Raj dat dat soms voor enige wrevel zorgde.
Raj wil zich duidelijk al een dag eerder dan gepland en afgesproken ontdoen van zijn verantwoordelijkheid als chauffeur. Op een gegeven moment vraagt hij of hij vandaag al naar Delhi kan vertrekken, dan is hij een dag extra thuis voor zijn volgende tour begint. De bezienswaardigheden hier in Agra zijn toch allemaal op wandelafstand dus ik heb hem in feite niet meer nodig, behalve dan om me morgenavond aan het treinstation af te zetten. Ik heb er een dubbel gevoel bij, ergens gun ik hem natuurlijk de extra dag bij zijn gezin maar anderzijds was ik er mentaal nog niet op voorbereid om nu al helemaal in mijn eentje deze reis verder te zetten. Ik besluit hem te laten gaan, maar voel me behoorlijk achtergelaten en heb even een serieus dipmoment in mijn hotelkamer. Je moet weten, Agra komt erg intimiderend over omdat het hier ont-zet-tend toeristisch is. Op straat zijn mensen nog veel opdringeriger dan elders, en 'no' betekent hier blijkbaar 'ja misschien wel, als je maar voldoende aandringt' :-). De neiging is dan ook groot om me hier op te sluiten in mijn hotelkamer tot morgenvroeg! Ik sms met Adil Khan, die ik heb leren kennen via Couch Surfing, en we spreken toch af voor vanavond om samen ergens te gaan eten. We hebben afgesproken om 7pm en jawel, om 7.01pm krijg ik een smsje dat hij buiten staat te wachten (met andere woorden 'waar blijf je?'). Oh jee, die stipte Indiers in combinatie met Nathalie 'academisch kwartiertje is my middle name' Cardinaels, ik merkte ook al bij Raj dat dat soms voor enige wrevel zorgde.
Toen ik
beneden bij de receptie arriveerde (heb deze keer een hotelkamer op het
dakterras, nice) zag ik dat Adil met de auto, met een chauffeur hier was. Toen
ik instapte dacht ik wel even van 'kan ik zomaar iemand vertrouwen hier en
ergens mee naartoe rijden?' maar ik besloot het even aan te zien. De chauffeur,
blijkbaar een van de drivers van het travel agency dat Adil runt, naast zijn
tapijtenwinkel, zette ons af aan het restaurant Dasaprakesh, blijkbaar een
populair restaurant hier dat al sinds 2009 jaarlijks in de prijzen valt omwille
van de uitmuntende Zuid-Indiase keuken. Ik bestel een fresh lemon soda en
mmhh... vers granaatappelsap, en op aanraden van Adil neem ik de Masala Dosai,
een soort knapperige rijst/linzenpannekoek met een vulling van groenten en
aardappelen. Je krijgt er een viertsl sausjes bij, waarvan drie pikante (en
verder vrij ondefinieerbare) en een kokossausje. Het is wel lekker, ook erg
zwaar dus heb de helft laten liggen, maar compleet verschillend van smaak
vergeleken met de (Noord-)Indische keuken die ik hier tot nu toe gegeten
heb.
Wanneer
de rekening eraan komt staat Adil erop deze te betalen en daarna wandelen we
naar zijn tapijtenwinkel iets verderop. Hij is een wandelend meditatieboek en
praat onafgebroken over spiritualiteit, religie (hij is bewust moslim geworden
terwijl zijn familie en 8 broers en zussen Hindu's zijn) en 'de liefde van het
universum'. Ik voel me fysiek niet zo geweldig, heb ontzettend last van
maagpijn en ben doodmoe dus ik laat de woordenstroom wat over me heen komen en
probeer hier en daar te reageren op wat hij allemaal vertelt. De tapijtenwinkel
van Adil scoort hier in Agra blijkbaar als nummer 1 op TripAdvisor en dat staat
dan ook groots uitgestald boven de etalage.
Binnen laat
Adil me de kattin zien die niet echt zijn huiskat is zeg naar, maar die gewoon
steeds vaker is blijven komen en nu toch wel haar thuis gemaakt heeft van de
winkel. Ze heeft 2-3 weken geleden drie kittens gebaard, die tegen haar aan
liggen te soezen. Het is echt een plaatje om te zien. Voorzichtig probeer ik
mama kat te aaien, kwestie van haar niet te affronteren door meteen de kittens
aandacht te geven en haar als moeder zijnde te passeren (psychologie van de kat
:-)), en ze springt opeens op. Ik deins onbewust lichtjes achteruit want denk
dat ze me gaat aanvallen, maar ze wandelt vrolijk naar me toe en komt tegen
mijn been strijken. Na wat aaitjes verdwijnt ze naar buiten voor een
avondwandeling. Van de drie (vrouwelijke) kittens is de rosse het meest ondernemende.
Ze kijkt heel verwonderd en met grote ogen naar mij, maar laat zich wel aaien
en geeft afwisselend kopjes, likjes en bijt dan in mijn groene ring. Wanneer ze
merkt dat die toch niet zo eetbaar is als ze had gehoopt, verdwijnt ze de
winkel in. Number two ligt languit te luieren op het vloertapijt alsof ze net
te veel brokjes heeft gegeten en even moet uitbuiken (Nederlandse uitdrukking;
klinkt zo goor maar vertaalt wel perfect het gevoel dat de Maalox kikker ook
altijd sprekend uitbeeldt :-)). De derde kitten speelt verstoppertje achter de
rechtopstaande opgerolde tapijten en heeft even geen zin om sociaal te zijn,
het is te warm.
Na wat
speel- en fototijd met de kittens brengt Adil me terug naar het M House hotel.
We spreken af dat ik morgennamiddag naar de winkel kom om de tijd te doden tot
mijn treinrit 's avonds om half tien. Adil stelt voor om me 's avonds naar het
treinstation te brengen. Om 6u de Taj Mahal gaan bezichtigen, dan naar Agra
Fort, veel meer is hier niet te zien dus ik ben ontzettend blij en dankbaar met
dit aanbod. Anders zou het morgen een heel lange dag worden want om 10am moet
je al uitgecheckt zijn in het (overigens niet zo geweldige) hotel. Eerst was ik
automatisch op mijn hoede voor de open en uitnodigende vriendelijkheid van
Adil, maar hij lijkt me niet op iets uit te zijn (begint niet over het verkopen
van zijn tapijten, probeert geen move te maken, oef) dus ik besluit op mijn
intuitie te vertrouwen. En daarbij ben ik ontzettend dankbaar omdat hij mijn
dag echt wel helemaal goedgemaakt heeft met zijn gastvrijheid, ik zie het terug
zitten hier! ;-)
PAPER PLANES AT THE TAJ MAHAL
Het is ondertussen donderdag 14 maart, 10am, en vanmorgen om 6am ben ik de Taj Mahal gaan bewonderen. Je kon er vanaf het hotel gewoon naartoe wandelen. Na de aankoop van je ticket passeren mannen en vrouwen apart door een security check en ook je rugzak of handtas wordt door een x-ray scan gehaald en onderzocht. Alles van eten en drinken dien je af te geven. Vervolgens wandel je onder een poort door en links zie je, boven de muur van een volgende poort, de Taj Mahal al opdoemen. Ik merk dat ik automatisch mijn pas versnel, mijn fototoestel in aanslag hou, het nummer 'Paper planes' van M.I.A. begeleid mijn eerste indruk van dit wereldbekende monument en oohhh... Als ik door de tweede poort wandel treft het me om de sprookjesachtige Taj Mahal in het echt te zien... Het is echt ontzettend mooi, kleiner wel dan ik dacht, maar enorm verfijnd afgewerkt en met een uitgesproken vrouwelijke touch.
PAPER PLANES AT THE TAJ MAHAL
Het is ondertussen donderdag 14 maart, 10am, en vanmorgen om 6am ben ik de Taj Mahal gaan bewonderen. Je kon er vanaf het hotel gewoon naartoe wandelen. Na de aankoop van je ticket passeren mannen en vrouwen apart door een security check en ook je rugzak of handtas wordt door een x-ray scan gehaald en onderzocht. Alles van eten en drinken dien je af te geven. Vervolgens wandel je onder een poort door en links zie je, boven de muur van een volgende poort, de Taj Mahal al opdoemen. Ik merk dat ik automatisch mijn pas versnel, mijn fototoestel in aanslag hou, het nummer 'Paper planes' van M.I.A. begeleid mijn eerste indruk van dit wereldbekende monument en oohhh... Als ik door de tweede poort wandel treft het me om de sprookjesachtige Taj Mahal in het echt te zien... Het is echt ontzettend mooi, kleiner wel dan ik dacht, maar enorm verfijnd afgewerkt en met een uitgesproken vrouwelijke touch.
Ik vraag
hier en daar een van de toeristen om een foto van mij te maken. Het is hiet
echt wel de jacht op de mooiste foto, er wordt druk gediscussieerd, gevraagd of
mensen aan de kant kunnen gaan of niet op de marmeren bank willen zitten want
FOTOOO... Pfoeh, dat is me te stresserend dus ik zoek een plekje aan de zijkant
waar ik in alle rust het uitzicht kan bewonderen. De zon begint er al goed door
te komen en stukken van de Taj Mahal lichten gelig op door de eerste Indische
zonnestralen.
Als je de Taj Mahal vanbinnen wilt bezoeken, dien je of je schoenen uit te doen of een soort stoffen zakje rond je schoenen te binden. Ik opteer voor het tweede en ben erg benieuwd wat de binnenkant va het 'main mausoleum' te bieden heeft. 'No photography inside!' Binnen is het vooral... donker. Twee graven, waar de keizer en zijn echtgenote dus niet onder liggen (liggen ergens in de kelder begraven meende ik), staan verscholen achter een soort marmeren scherm dat uitgewerkt is in allerlei motiefjes en beschilderd met zwartbruine bloemen.
Na het bezoek aan de Taj Mahal keer ik terug naar het hotel om nog een uurtje te kunnen slapen vooraleer ik moet uitchecken om 10am. En nu zit ik in het restaurant beneden op mijn gemakje te ontbijten... Seffens naar het Agra Fort, dan nog wat internetten en dan de rest van de dag, tot mijn trein vertrekt, wat chillen bij Adil en de katjes!
Als je de Taj Mahal vanbinnen wilt bezoeken, dien je of je schoenen uit te doen of een soort stoffen zakje rond je schoenen te binden. Ik opteer voor het tweede en ben erg benieuwd wat de binnenkant va het 'main mausoleum' te bieden heeft. 'No photography inside!' Binnen is het vooral... donker. Twee graven, waar de keizer en zijn echtgenote dus niet onder liggen (liggen ergens in de kelder begraven meende ik), staan verscholen achter een soort marmeren scherm dat uitgewerkt is in allerlei motiefjes en beschilderd met zwartbruine bloemen.
Na het bezoek aan de Taj Mahal keer ik terug naar het hotel om nog een uurtje te kunnen slapen vooraleer ik moet uitchecken om 10am. En nu zit ik in het restaurant beneden op mijn gemakje te ontbijten... Seffens naar het Agra Fort, dan nog wat internetten en dan de rest van de dag, tot mijn trein vertrekt, wat chillen bij Adil en de katjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten